اکثریت مردم بر این باورند که بیمه عمر به بیمه ای اطلاق میشوند که پس از فوت فرد مبلغی از طرف شرکت بیمه به خانواده او پرداخت میشود اما این تنها یکی از طرحهای بیمه عمر است و این بیمه نامه شامل انواع گوناگونی میگردد
به عنوان مثال بیمه عمر و تامین آتیه یکی از انواع بیمه عمر است که علاوه بر سرمایه فوت (مورد فوق ) دارای سرمایه حیات نیز هست و فرد در صورت زنده بودن در پایان دوران قرارداد بیمه عمر هم از مزایای مالی ان بهر مند میشود.
کسبه جز اقشار خویش فرما قرار میگیرند که تمامی فراز و فرود زندگی و درامد انها تنها وابسته به عملکرد خود آنها و تصمیماتشان است. این سبک زندگی مزیتها و مشکلات خاص خود را دارد. شاید بتوان گفت مزیت اصلی آن مدیر خود بودن و مشکل اصلی آن عدم وجد امنیت مالی و شغلیست. مشاغل ازاد بسیار در شرایط فعلی کشور بسیار اسیب پذیر بوده و براحتی در عرض چند ماه به تعطیلی کشیده میشوند.
کارکرد بیمه عمر برای کسبه بیشتر به مثابه بیمه بازنشستگیست چون این افراد عموما تحت بیمه های سازمانی نیستند. علاوه بر این در زمان مورد نیاز میتوانند از اندوخته بیمه عمر خود وام بگیرند.
در جامعه شاید کمتر قشری به اندازه زنان خانه دار آسیب پذیر باشد. با کمترین اتفاقات در خصوص سرپرست خانوار ، این قشر از جامعه دچار دردسرهای زیادی خواهند شد و اغلب به دلیل نداشتن مهارت شغلی و درآمد زندگی بسیار پیچیده و سخت خواهد شد. این قشر اغلب اهل سرمایه گزاری نبوده و تحت پوشش بیمه ای مناسب نیز قرار ندارند لذا حتما باید در خصوص ایجاد تضامین لازم در خصوص امنیت زندگی خود اقدام کنند و بیمه عمر یکی از این روشهاست.
بیمه عمر زنان خانه دار میتواند نقشی مهم در تامین امنیت اقتصادی و اجتماعی این قشر داشته باشد.
مشاغل پرسنل نظامی و انتظامی اغلب جز مشاغل طاقت فرساست و کشور همواره به آمادگی کامل انها نیاز دارد اما متاسفانه اکثر کارکنان این مجموعه ها به دلیل حقوق نه چندان خوب ، با تامین مسائل خانوار دست و پنجه نرم میکنند.
به عنوان فرزند یک بازنشسته ارتش تمامی فراز فرودهای زندگی این افراد رادیده ام و به طور قطع میگویم که بیمه عمر برای پرسنل نظامی و انتظامی و تامین آتیه آنها و فرزندانشان یک ضرورت است نه صرفا یک پیشنهاد.
با ارزش ترین دارایی هر سازمانی نیروی انسانی متخصص و متعهد آنست اما متاسفانه در بیشتر شرکتهای دولتی و خصوصی شاهد عدم دانش مدیران در این خصوص هستیم. در واقع تبعیض و عدم قدرشناسی در مدیران نسبت به کارکنان تبدیل به یک سندروم خطرناک شده و نتیجه نهایی آن پایین بودن کارایی مجموعه، نیروی کار ناراضی و تغییر پی در پی کارکنان در شرکتهای خصوصیست.
ایجاد حس دلگرمی در کارکنان که عموما از قشر متوسط و پایین جامعه هستند بعضا بسیار ساده بوده و حتی گاهی با یک تشکر ساده قابل دستیابیست. در این خصوص مدیران ابزارهای زیادی در اختیار دارند و بیمه عمر نیز یکی از آنهاست. تهیه بیمه عمر گروهی برای کارکنان یک شرکت یعنی تضمین آینده آنها و خانواده هایشان برای شرکت امری مهم است. حال شما قضاوت کنید که این چه حسی را در کاکنان ایجاد خواهد کرد؟ آیا کارایی کارکنان این شرکت در قیاس با شرکتی که افراد حتی قرارداد هم ندارند تفاوتی نخواهد داشت؟
